خُردبنیان‌های توانمندی‌های پویا در نوآوری خدماتیِ بنگاه‌های تولیدی (موردِمطالعه: شرکت خودروسازی سایپا)

با تغییر چشم‌انداز اقتصادی جهان به‌سوی اقتصادی مبتنی بر خدمات، نوآوری خدماتی از اهمیت فراوانی برای کسب و حفظ مزیت رقابتی در محیط کسب‌وکار روبه خدماتی‌شدن برخوردار است. در چنین شرایطی، بنگاه‌های تولیدی نیز ملزم به اتخاذ استراتژی افزودن خدمات به سبد خود و درنظرگرفتن نوآوری خدماتی (علاوه بر نوآوری محصولی) هستند. اصلی‌ترین چالش در تغییر جهت‌گیری بنگاه‌های تولیدی از محصول‌محوری به محصول-خدمت‌محوری، مدیریت «توانمندی‌های پویای» موردِنیاز برای نوآوری خدماتی است. توانمندی‌های پویا، تحول و نوسازیِ فرآیندهای فعلی بنگاه را تسهیل کرده و انواع نوآوری را برای کسب تناسب بهتر با محیط متغیر ارتقا می‌دهند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی خُردبنیان‌های توانمندی‌های پویا در نوآوری خدماتیِ بنگاه‌های تولیدی و تببین تعاملات فی‌مابین این خُردبنیان‌ها در بستر یک بنگاه تولیدی ایرانی (شرکت خودروسازی سایپا) است. بدین‌منظور، با مرور پیشینه‌ی موضوع، 14 خُردبنیان ذیل سه دسته توانمندی‌های پویا شناسایی شد. سپس نظر خبرگان دانشگاهی و اجرایی با استفاده از ابزار پرسشنامه درباره ضرورت و میزان اهمیت هر خُردبنیان در نوآوری خدماتی، جمع‌آوری شد. در ادامه با روش دیمتل‌ فازی و مبتنی بر نظرخواهی از خبرگان اجرایی، شدت و جهت ارتباط متقابل میان این خُردبنیان‌ها در بستر شرکت خودروسازی سایپا به‌عنوان بنگاه تولیدی موردِمطالعه بررسی شد.